آرزوها

کتاب آرزوهایت را بنویس،

که آدمیزاد دست به فراموش کردنش حرف ندارد و روزی میرسد که فراموش میکنی امروز چیزی را داری که دیروز آرزوی تو بوده است.
پس کوچک و بزرگ آرزوها و حال خودت را در کتابی بنویس و ثبت کن.
بنویس روزی چقدر محکم به هدفی فکر میکردی.
... بنویس که چقدر آرزویش را داشتی.
بنویس چه ها کردی تا بدست بیاوری اش.
همه را بنویس.
بعد، وقتی پیر شدی، یک کتاب آرزوها خواهی داشت. کتابی که با خواندنش خواهی فهمید، در زندگی ات چه آرزوهایی داشته ای.
آنروز مطمئن باش به کتاب آرزوهایت، به حسرت های گذشته ات و به خیلی از دغدغه های امروزت خواهی خندید و خدا را شکر خواهی کرد که خیلی از آنها هرگز برآورده نشدند.
کتاب آرزوهایت را بنویس.  

زنـــدگی

زنـــدگی می کنم…
بــرای رویاهایی که منــتظر حقیقی شدن به دست من هستند.
من فــــرصتی برای بودن دارم…
پـــــس ساکت نمی نشیـــنم!
می گذارم همه بدانند که من با تمــام توانایی ها و کاستی ها شاهـــکار زندگی خودم هستم.
کافـــی است لحظات گذشته را رهـــا کنم…
و بــــرای ثانیه های آینده زندگـــی کنم!
چـــون رویاهایم آنجاست…
و من،
فقــط یک بار فــرصت زندگی کردن دارم.

“ًﻗﯿﺼﺮ ﺍﻣﯿﻦ ﭘﻮﺭ” ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ:

ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻴﺘﺎﻥ؛

ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺧﻮﺑﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺪ ..

ﭼﮕﺎﻟﻰ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎﻻﺳﺖ …

ﺍﻓﮑﺎﺭ،

ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ،

ﺭﻓﺘﺎﺭ،

ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺸﺎﻥ

ﻭ ﻫﺮ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻣﻀﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ …

ﻳﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ

“ﻫﺴﺘﻦ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ “..

ﺑﺲ ﮐﻪ ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ .

ﺭﺩﭘﺎ ﺣﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﻭﻯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺖ …

ﺑﺲ ﮐﻪ ﺑﻠﺪﻧﺪ ” ﺑﺎﺷﻨﺪ”!

ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ، ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪﺭ ﺑﺪﺍﻧﻰ …

ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻫﺎ …

” به خاطر بسپار ”

- زندگی بدون چالش ؛ مزرعه بدون حاصل است.

- تنها موجودی که با نشستن به موفقیت می رسد؛ مرغ است.-زندگی ما با ” تولد” شروع نمی شود؛ با “تحول” آغاز میشود.- لازم نیست “بزرگ ” باشی تا “شروع کنی”، شروع کن تا بزرگ شوی …- اگر قبل از رفتن کسی خوشبخت بودید ؛ بعد از رفتنش هم می توانید خوشبخت باشید…- باد با چراغ خاموش کاری ندارد ؛ اگر در سختی هستی بدان که روشنی…- ما فقط برای یک بار جوان هستیم ؛ولی با یک تفکر غلط می توانیم برای همیشه نابالغ بمانیم- بخشش؛ گذشته را دگرگون نمی سازد؛ ولی سبب گشایش آینده می شود…- و در آخر :ما نمی توانیم تعیین کنیم چند سال زنده خواهیم بود؛ اما می توانیم تعیین کنیم چقدر از زندگی بهره

 ببریم…

نمی توانیم تک تک اعضای صورتمان را انتخاب کنیم؛ اما می توانیم انتخاب کنیم که چهره مان چگونه به

 نظر برسد…

نمی توانیم پیش آمدن لحظات دشوار زندگی را متوقف کنیم؛ اما میتوانیم تصمیم بگیریم زندگی را کمتر

 سخت بگیریم..

” جان ماکسول”

باور...

چه زیباست بر سپید و سیاه روزگار لبخند زدن حتی اگر پرهایت بسته باشد

حتی اگر بخاطر ناگفته ها ساز حنجره ات کوک نباشد

حتی اگر در لحظه هایت تلنبار نگرانی باشد

حتی اگر پیچک خاطرات در هزار توی دالان اندیشه ات پیچیده باشد.

به آسمان بنگر، قطره قطره لبخند حمایت می بارد٬

فاصله ی ما تا خدا فقط به اندازه ی باور یک لبخند است …

گاهی!!!